dan toch ...

... komt het ervan om een foto-avond te organiseren! 

Velt Middenkempen heeft me gevraagd om in het kader van Herentals-Wereldtals een presentatie te geven over mijn bouwkamp in India.

Deze foto-avond gaat door op vrijdag 14 maart, om 20u in de Lakenhal op de Markt in Herentals.

Allemaal van harte welkom!

De presentatie zal ongeveer een uurtje duren en achteraf drinken we nog een glaasje.

... de ideale manier om een weekend in te zetten zou ik zeggen ;-).

Misschien tot dan?

els 

Een woordje uitleg over Wereldtals:
Van 22 februari tot 26 april haalt Herentals de wereld in huis. Twee maanden lang spoort de Herentalse derdewereldraad verenigingen, organisaties en scholen aan om een activiteit rond het thema Noord-Zuid te organiseren. Wereldtals is de noemer waaronder alle activiteiten van de deelnemers gebundeld zijn. De pijlers van Wereldtals zijn respect, verbondenheid en diversiteit. Zo kunt u, dicht bij huis, kennismaken met andere culturen, gewoonten en gebruiken. Een kijkje in het anders-zijn kan uw leven rijker en waardevoller maken.

benefietconcert ten voordele van de school in Little Flower

Hoi allemaal,

Elk jaar organiseert de muziekacademie van Schoten een benefietconcert ten voordele van een project in het zuiden, liefst een project met kinderen.

Dit jaar zal met de opbrengst de school in de kolonie van Little Flower ondersteund worden.

Het concert gaat door op woensdag 20 november, om 19u in cc de Kaekelaar in Schoten.
De inkom is gratis, een vrije gift voor het project mag gedaan worden.

Ik zal die avond ook een korte presentatie geven met foto's van het project (want ik pleit schuldig dat die foto's nog niet getoond zijn op een dia-avond of iets dergelijk).

Dus, indien je op woensdagavond niet weet waar naartoe, van harte welkom in de Kaekelaar.
Het concert zal 1 à 1,5u duren.

Veel groetjes!

... na lange tijd ...

ben ik hier weer!
ik geef toe, ik heb effe moeten bekomen van de reis, maar het was absoluut een echte ervaring!
lachen, huilen, verbazing, verwondering, warmte onder de mensen, gezelligheid, verdriet, bezorgdheid, irritatie, gelatenheid, overdonderd worden, ... het was echt een reis waarin ik ondergedompeld werd in een bad van emoties.

en omdat foto's meer zeggen dan 1000 woorden, en omdat ik tijdens de reis zelf geen foto's heb kunnen uploaden, wil ik die jullie nu niet onthouden.

het is een kleine selectie, maar ... ik heb het plan om een foto-avond te organiseren, ergens in het najaar. dus als deze foto's je doen watertanden en doen smaken naar meer, hou dan zeker deze blog in het oog!

het uitzicht vanuit onze kamer in Little Flower.
Zicht op de rivier die de grens vormt tussen India en Nepal
 met daarachter de rijstvelden van Nepal

kindjes op de werf, in het begin nog een beetje
 afwachtend, daarna vooral dollend met Jan!

Noemi aan het werk ... plaaster afkappen

... en plaaster afkappen

arbeider aan het werk, water halen om het dak te bezetten

Elke dag opnieuw waren we een attractie in het station van marjaduwa. Stel je voor, een 40tal starende mannen en kinderen die daar een uur of langer gewoon staan staren, zonder woorden, elke dag opnieuw.

Massage en oefeningen voor de hand- en armspieren om klauwhanden door lepra te voorkomen.

verzorging van lepra-patiënten in het hospitaal in Little Flower

Moesson, dus overstromingen!

wachten op verzorging



een massage van Tanti na het harde werk

rajasthan

Vandaag zijn we aangekomen in Shekawati, ten westen van Delhi. Een niet echt toeritisch gebied ... morgen gaan we het verkennen (veel havelis hier http://en.wikipedia.org/wiki/Haveli).

Vanaf nu reizen we ook iets luxueuzer met een eigen chauffeur ... geen indische treinen en bussen meer voor mij :-) (voor Sylvie nog wel)

Van onze vorige stops was Jodhpur wel heel indrukwekkend: verdwalen in de blauwe stad en straatjes, genieten van de vliegerende kindjes op de rooftop, sjiek kasteel.

Tot nu toe hebben we ook veel chance met de hotelletjes. In Agra heeft een vriendelijke hoteleigenaar ons een aantal tips gegeven, die echt wel klopten! Niet alle Indiers proberen dus te bedriegen ....! ( soms is het echt wel erg en hangt het een beetje mijn keel uit dat iedereen zo ongeveer uit alles geld wil slaan ... wanneer vertrouw je iemand dan nog en wanneer niet? normaal ben ik helemaal niet bot, maar hier moet je echt wel van je afbijten ... dat is wel het lastigste tijdens het reizen vind ik)

eigenlijk is een blog veel te kort om alle indrukken neer te schrijven ... binnen een week ben ik thuis en zal ik alles live vertellen ... en dan nog zal ik woorden te kort komen!

India heeft als toeristische slogan: incredible india. En ik kan beamen dat dat klopt. Zowat op alle vlakken is het een ongelooflijk land!

de link naar ons hotel nu in shekawati:
http://www.touristpension.com/

groetjes,
els en mia (die altijd in mijn handtas zit, samen met maharadja)

alweer lang geleden...

dat ik nog iets zelf op de blog postte. Merci Hansie om op basis van de cryptische smsjes iedereen op de hoogte te houden!

er is de laatste weken vanalles gebeurd:
- we hebben drie weken hard plaaster afgeklopt, het werk was heel zwaar. ook lichamelijk waren er wel wat zieken in de groep (oa ook door de lamge dagen, lamge verplaatsingen, heet klimaat en zwaar werk), maar we hebben toch allemaal ons uiterste best gedaan. het afscheid op de werf in marjaduwa was best emotioneel, ook voor de leprapatienten. En ... ht geld van alle sponsoracties is zeker goed terecht gekomen, dat kan ik verzekeren! de mensen hier hebben het echt nodig!
- baba, de verantwoordelijke van de leprakolonie is zwaar ziek geworden en is overleden ... we waren nog in de kolonie toen hij ziek werd. Hij overleed toen we al vertrokken waren.  hij betekende zoveel voor deze mensen ... hopelijk is de gemeenschap sterk genoeg om hier door te komen.
- de reisweek was soms hilarisch, soms vermoeiend, dikwijls geweldig, ... Varanasi was voor mij het hoogtepunt ... zo`n vreemde stad en de manier hoe daar wordt omgegaan met de dood is heel speciaal

het bouwkamp is ondertussen afgelopen, de 7 andere bouwkampers zijn naar huis en ik reis nu zelf met Sylvie verder.
we zijn nu in agra (jaja, 2 keer de Taj Mahal zien op 2 weken, en hij is elke keer anders :-)) en zijn al in kajuraho geweest (kamasutratempels :-) UNESCO werelderfgoed, dus niet vulgair ;-) )
morgen trekken we naar Rajasthan: Jodhpur, Ajmer, Pushkar, Shekawati en Jaipur. We reizen met een autootje (met chauffeur en airco :-) ), op t gemak (want India heeft wel een deel van mijn energie opgegeten, wat een land!)
ik probeer nog wat te posten, hopelijk lukt dat!

ah ja, we zijn nu in een winklstraat gedropt door onze riksjachauffeur, maar waren niet echt geinteresseerd in de winkeltjes, dus heb ik van de nood een deugd gemaakt en hier komen internetten)

groetjes,
els

Raxaul - Delhi

Hallo allemaal

Weeral even geleden dat hier iets nieuws te lezen viel. Een kleine update, net voor het einde van het Grote Mia-avontuur.

Onze nationale feestdag, donderdag 21 juli, zou normaal gezien hun laatste dag op de werf zijn. De weergoden beslisten er echter anders over en goten duizenden immers regen uit. Geen trein...
Op vrijdag reden er wel weer treinen, en werd nog een dag op de werf doorgebracht. Zoals Els eerder al schreef, hebben ze niet geschuurd en geschilderd, zoals ze hadden verwacht, maar toch hebben ze - letterlijk - hun steentje bijgedragen.
Zaterdag met z'n allen de trein op, stilaan richting Delhi. De voorbije dagen hebben ze o.a. tussenstops gemaakt in Muzafarpur, Varanasi, Sarnath en sinds woensdag zijn ze in Agra (Red Fort en Taj Mahal). Vrijdagmiddag zijn ze weer in Delhi.

Dan begint voor Els en Sylvie het nieuwe avontuur...

Computer stuk...

Dag allemaal

Els laat me weten dat de computer van de ngo Little Flower stuk is. Mail lezen of een berichtje posten op de blog zal dus moeilijk worden...

Zaterdag zit hun werkavontuur erop, en begint hun reisavontuur richting Delhi. Uiteraard met de nodige tussenstops. Maar voor het zover is gaan ze nog even hard werken. Het was de bedoeling dat ze zouden schuren en schilderen, maar omdat de centjes wat later dan voorzien zijn toegekomen, zijn de werken wat later begonnen. De meiden en Jan zijn er als volleerde bouwvakkers ingevlogen en hebben pleister van de muren geklopt enzovoort!

Voor wie toch een beetje ongerust was voor Els haar gezondheid: het gaat alsmaar beter. En als dat beter gaat, gaat ook het genieten van India beter!